:: ARTIKELS ::
DVDInfo.be >> Artikel >> Achtergrond >> INTERVIEW CLIVE OWEN, CLAIRE-HOPE ASHITEY EN ALFONSO CUARÓN
INTERVIEW CLIVE OWEN, CLAIRE-HOPE ASHITEY EN ALFONSO CUARÓN
Type: Achtergrond - Datum: 2007-03-05 - Geplaatst door: William
Eind maart 2007 verschijnt de film Children Of Men van regisseur Alfonso Cuarón op dvd, een klimatologische rampenfilm die zich afspeelt in de nabije toekomst. Tijd dus voor een gesprekje met hoofdrolvertolker Clive Owen, Theodore Fayon in de film, zij belangrijkste tegenspeelster Claire-Hope Ashitey (als Kee) en regisseur Alfonso Cuarón.

DVD Info: Waren de opnamen even vermoeiend als ze lijken?

Clive Owen: Jawel, ze waren erg vermoeiend. Mijn karakter zit in elke scène en ik werd dus geacht elke opnamedag bij te wonen. Soms leek het eindeloos. Bovendien waren de locaties vrij somber en smerig.

Welke scène is je het best bijgebleven?
De actiescène op het einde is een prachtig stukje film. De regisseur heeft daar ongelooflijk goed werk geleverd. Ik ben onder de indruk van de manier waarop Alfonso deze film heeft geregisseerd. Andere regisseurs zouden staan pronken met deze of gene scène, hij doet dat niet, hij bedenkt gewoon een opstelling omdat hij je als acteur de mogelijk wil bieden om je met de film te vereenzelvigen.

Sommige moeilijke scènes werden vooraf gerepeteerd. Is er eentje die je speciaal is bijgebleven?
Er is een scène waarin onze auto wordt aangevallen. De regisseur wilde die scène in één take doen met de camera in de rijdende auto waarbij én de inzittenden zouden worden getoond én de actie op straat. Het was nog nooit eerder gedaan. Specialisten verzekerenden hem dat het om een onmogelijke opname ging, maar Alfonso wilde daar niet van horen. De scène is uiteindelijk adembenemend. Het kwam er op neer dat we in de auto op stoelen zaten die we schuin konden zetten om de camera ruimte te geven. Ook op het einde van de film zit er een geweldige scène die in één lange take is gemaakt. De meeste regisseurs zouden een beroep doen op meerdere camera's voor zo'n ingewikkelde scène en ze uit elke mogelijk hoek draaien. Cuarón beschikte over één handbediende camera voor de hele job wat betekende dat het een kwestie was van voorzichtig te werk te gaan en vooral netjes vooraf plannen.

Hoe was de relatie met Julianne Moore?
Ik speel een kerel die in zijn jeugd iets had met haar personage, een ex-minnaar zeg maar. Er was toen sprake van een gepassioneerde relatie, politiek activisme en bekommernis om de toekomst. Julianne's karakter komt in Theodore's leven op een moeilijk moment, maar is tegelijk het begin van een nieuwe bewustwording omtrent de stand der dingen na 18 jaar zonder nieuwe baby's in een onaangename, sombere en ontmoedigende stad waar de mensen alle hoop eigenlijk verloren hebben.

Waarom is Theodore zo cynisch over de "vrijheidstrijders"?
Hij heeft het opgegeven. Hij is niet meer dan een schaduw van zichzelf. Niemand heeft een kind gekregen sinds 18 jaar en er is geen toekomst. Hij wacht eigenlijk gewoon op het einde en drinkt zich dood.

Hoe dicht staat de film bij de werkelijkheid die op ons afkomt?
Heel dichtbij. Ik denk dat dat net het punt is in deze film en een intelligente manier om er over te praten. Het is een film over de toekomst, maar die ziet er net zo uit als de huidige tijd, alleen slechter, alsof het na vandaag alleen nog achteruit kan gaan. De film is een aanmaning om voorzichtig te zijn met waar we naartoe willen. Maar er is ook hoop en dat is een zeer belangrijk thema in deze film. tegenwoordig is iedereen aangevreten door pessimisme, maar in de film is er sprake van een nieuwe bewustwording. Er is The Human Project, een veilige plaats te midden van heel veel chaos, viezigheid en agressie. Het is het symbool van de hoop, een plaats voor goede mensen waar goede dingen kunnen gebeuren.

De locaties waren niet altijd de meest aantrekkelijke?
Erg triest en ontmoedigend, de vreselijkste locaties die we in de buurt van Londen konden vinden. We filmden ook in het centrum van Londen, zo maar, en op Trafalgar Square, the Mall en Fleet Street. De locaties in Londen spreken echt wel tot de verbeelding. Daarna deed Alfonso Cuarón er alles aan om de opnamen een zo smerig mogelijk uitzicht te geven, veel erger dan ze in werkelijkheid al zijn.

Doe jij je stunts zelf?
Welke stunts? Er zitten helemaal geen stunts in Children Of Men. Er waren dingen die een fysieke uitdaging vormden, maar geen enkele scène eiste meer van de acteurs, ook niet van mij.

Hoe was het contact met de regisseur?
Claire-Hope Ashitey: Alfonso Cuarón is een fijne regisseur. Hij is een genie op vele vlakken. Het eindresultaat ziet er prachtig uit, ondanks de special effects die mij wat angst inboezemden omdat ik er zo weinig ervaring mee heb. Hij is fantastisch met zijn acteurs en weet zich aan te passen aan de mensen met wie hij werkt. De manier waarop hij je stuurt is buitengewoon. Hij neemt z'n tijd en als het er eenmaal opstaat besef je niet meer hoe het allemaal is verlopen.

Hoe zou je Kee omschrijven?
Ze is 19 jaar oud en ze komt uit Afrika. Sinds 10 jaar leeft ze als vluchteling in Londen. Kee is een groots karakter in de film omdat ze zo gelaagd is: enerzijds is ze naïef, onschuldig en verloren, anderzijds is ze gehard en voorbereid omdat ze tien jaar deel heeft uitgemaakt van de barbaarse stammen. In de loop van de film is er sprake van toenadering tot Theodore (Clive Owen), maar er blijft altijd een zekere afstand omdat ze elkaar niet echt helemaal begrijpen. Ze komen uit verschillende milieus en dat is goed, want ze verliefd laten worden zou zo goedkoop zijn. Aanvankelijk vertrouwen ze elkaar niet helemaal, er is sprake van argwaan, en ze vinden elkaar ook niet echt aardig en het gevoel van ongemak blijft tot op het einde bestaan omdat ze niet goed weten hoe ze met elkaar moeten omgaan, en dat vond ik er net leuk aan.

Kende je het boek van tevoren?
Nee, ik las het na mijn eerste auditie, maar dat was uiteindelijk niet echt een hulp want de film is zo heel verschillend. Maar ik vind het wel een uitstekend boek.

Wat is het voordeel van de dvdrelease?
Ik denk dat je als kijker flink wat informatie niet registreert bij de eerste kijkbeurt. Op het moment dat je het verhaal kent wordt ook het begin van de film, met de zwangerschap van Kee, een stuk duidelijker. Bovendien zitten er heel veel leuke technische shots in de film die je telkenmale opnieuw kan bekijken.

Wat kan de meerwaarde zijn van een Mexicaanse regisseur in een film, gesitueerd in Engeland?
Kleur vooral. Hij is een flamboyante man, grappig en helemaal niet ingehouden, wat meer met de Engelse mentaliteit van gereserveerdheid correspondeert. Hij is kleurrijk, open van geest en zorgt voor aardig wat leuk lawaai!

Waarom is Clive Owen de perfecte acteur voor de rol van Theodore Fayon en hoe was z'n samenwerking met Claire-Hope Ashitey (Klee)?
Alfonso Cuarón: Om te beginnen is Clive Owen in het algemeen een perfect leider. Voor deze film was hij de enige denkbare kandidaat. Het karakter is statisch, inactief in de zin dat hij niet op zoek is naar iets of iemand en de ontwikkelingen hem gewoon overkomen. Hij ziet het niet zitten om tot actie over te gaan, hij is emotioneel en psychisch verlamd. Hij wordt meegesleurd in situaties die hem tegen de borst stoten en moet zich tegen z'n zin in engageren. Vooral op momenten van grote inactiviteit, als er niets gebeurt, heb je iemand nodig die net zoals Clive in staat is om zijn gevoelens te veruiterlijken, om bezieling uit te stralen. Zonder die eigenschap zou het om een saai en vervelend personage gaan dat het publiek nauwelijks kan begeesteren. Wat ik vaststel is dat er een massa mensen reageren op de inertie van Clive's personage. Inactiviteit is de kwaal van onze tijd – emotioneel en sociaal – en dat wordt herkend. Clive Owen geeft het scenario een heel eigen inhoud. Zijn inbreng in het scenario is belangrijk. Hij maakt de reis van het karakter in de film begrijpbaar. Die kwaliteit van hem, om te beschermen, is heel belangrijk in zijn positie ten opzichte van het karakter Kee. Het was belangrijk om duidelijk te maken dat het hier niet ging om een relatie tussen een weerbarstige held en een jong meisje, een soort love story in de toekomst, maar veel meer om een vader-dochterrelatie en ik denk dat het publiek dat heeft begrepen.



Andere artikels van hetzelfde type